Prolog.

Biegłam przez las Idrys z małą Clary na rękach. Mój mały aniołek śpi sobie smacznie. Jest taka mała i delikatna. Nie mogę pozwolić, aby Valentine i ją dostał w swoje ręce. Nie mogę! To, co zrobił z Jonathanem, z moim synkiem to jedno, ale to na co chce narazić naszą córkę to zupełnie inna bajka. Jonathan urodził się już ... Nawet nie mogę wspomnieć tego słowa. To zbyt bolesne.

- Biegnij Jo!!! - Zza drzew wyłonił się Luke. Mężczyzna to wysoki brunet o szarych oczach, jasnej karnacji i umięśnionym ciele. Jest moim najlepszym przyjacielem i byłym parabati mojego "męża". Niestety podczas polowania został zadrapany i ugryziony przez wilkołaka. Coś strasznego.- Valentine wysłał swoich ludzi. Widziałem kilkoro z północy. - Poinformował mnie, kiedy biegliśmy ramię w ramię.

- Jak daleko są? - Muszę wiedzieć.

- Wystarczająco blisko, aby nas dogonić.

- Dokładniej Luke! - Nie wytrzymałam i z tego wszystkiego nerwy mi puściły.

- Niecałe pół mili. - Zamilkł na kilka sekund. - Przynajmniej tak było jakiś czas temu.

I jak mamy się stąd wydostać? Valentine nigdy nie odpuści. On zawsze musi dopiąć swego. Jak ja mogłam dopuścić do tego? Jak on sam mógł coś takiego zrobić. Val już za młodu planował wybawić nas od demonów i podziemnych, lecz teraz to się zmieniło. Potrzebna jest mu jedynie władza i Clary. Tak bardzo go kochałam i w sumie nadal kocham, ale nie mogę mu tego wszystkiego wybaczyć i wysłać w zapomnienie. To nie możliwe.

- Są coraz bliżej. - Oznajmił Luke. - Wyczuwam ich.





-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Mam nadzieje, że Prolog wam się spodobał. Za jakiekolwiek błędy przepraszam. Dziękuję wam za te miłe komentarze pod pierwszym postem. : -D Mam nadzieję, iż was nie zawiodę. Jeśli tu będzie duże komentarzy, to rozdział pierwszy dodam jeszcze dziś. ; -)

Życzę wam udanego weekendu!!!.


Pamiętaj. Czytasz, komentuj!